Chili is ook best geinig

Hallo allemaal! Wat prachtig dat jullie weer een momentje vrij maken om onze blog te lezen :).

In ons vorige verhaal waren we geëindigd in Chalten, Argentinië (niet te verwarren met Chaiten in Chili, komen we later nog op terug). Maar eerst gaan we nog even terug naar el Calafate, want we waren het volgende nog vergeten te vertellen:
Aangezien je in Argentinië meestal 10% service kosten betaald om cash geld te pinnen, deden we dit zo min mogelijk en betaalden we zoveel mogelijk met creditcard. Helaas kan dat dus niet altijd en heb je wel cash geld nodig. Nu kwamen we langs een casino en moesten meteen denken aan het witwassen van geld (tsja zo zijn wij). Nu waren we niet van plan om geld wit te wassen, maar konden er wel wat van leren. Als we nu in het casino fiches pinnen en deze later omwisselen voor cash, dan omzeilen we misschien de 10% bankkosten. En weet je wat! Het werkte! Sterker nog: we hebben 15 eu,- buitgemaakt met blackjack en roulette (alles op 28 zetten werkt blijkbaar erg goed)!

Goed, en nu weer verder waar we gebleven waren:
Toen we Chalten hadden uitgespeeld, wilden we naar de Carretera Austral (route nummer 7). Dit is een route die loopt door het noordelijke gedeelte van Patagonië in Chili en erg geschikt om tripje te maken. 
Deze route zijn we halverwege opgekomen in het plaatsje: Chile Chico (wat overigens erg geinig klinkt als je dit uitspreekt als een karatetrap, net zoals vele andere plaatsjes op de Carretera Austral zoals je snel zult merken). Chile Chico is een beetje een spookdorp met niet zoveel te doen. Er was een of ander cultureel festival, wat later een uitvoering van de lokale dansschool bleek te zijn, maar dat was het ook wel.
Vanuit Chile Chico hebben we een tour naar de Marble caves gemaakt, dit was wel erg indrukwekkend. Nadat we 3,5 uur over een hobbelweg hadden gereden kwamen we aan in Rio Tranquilo, waar we vervolgens op een klein bootje stapte met een zeerover als gids. Deze boot knalde keihard over de hoge golven, wat al een attractie op zich was. De 2 kleine meisjes die ook op ons bootje zaten, dachten hier toch net even anders over en hebben lekker gegild. Na een tijdje varen kwamen we aan bij de Marble caves, grotten op het water van marmer. Prachtig om te zien met dat kraakheldere blauwe water. Daarna volgde weer 3,5 uur terug over de hobbelweg en kwamen we helemaal doorgehusseld weer aan in Chile Chico.

Na Chile chico zijn we naar Coyhaique gegaan, de ''grote stad'' op de Carretera Austral. Hier was ook niet zoveel te doen, maar dat was wel even prettig. We hebben hier inkopen gedaan bij een echte supermarkt die ook daadwerkelijk spullen had en natuurlijk Evelien haar verjaardag gevierd!!!! (met grote taart, bier en uit eten).

Toen we een foto van Queulat National Park voorbij zagen komen besloten we naar Puyuhuapi te gaan want dit lag hier vlakbij. Puyuhuapi bleek een heel schattig klein dorpje te zijn aan een fjord. We waren van plan om hier drie nachten te blijven maar aangezien de bus vrijwel nooit rijdt bleken het er vijf te worden. Oftwel, lekker rustig aan en even vakantie vieren. 
Vanuit het dorp konden we een transfer nemen naar het Queulat park waar ze een prachtige hangende gletsjer hadden. Tevens hadden ze daar een heel schattig rupsje die bij Daan in zijn knieholte zat en iets minder schattig was dan hij eruit zag. Hij veroorzaakt namelijk een flinke brandwond kwamen we achter, die gelukkig wel na een paar uur weer weg was.

En toen vertrokken we naar Chaiten, waar we nu ook zitten. Chaiten ligt naast het Pumalin park, wat een iets minder bekend maar ook zo mooi Nationaal Park is.
Hier hebben we de eerste dag geslapen en de tweede dag de bus van 9.30 (eveneens de enige bus) genomen naar het park. Hier deden we een wandeling door een bos met heeeeeeeele grote bomen en zijn we hierna gelopen naar een wandeling met diverse watervallen.
Er werd ons aangeraden om terug te liften of om de bus te nemen die na 15.00 waarschijnlijk wel langs zou kunnen rijden (dat is nooit zeker blijkbaar). Dan maar liften totdat de bus komt dachten we, en jawel binnen een paar minuten werden we meegenomen door twee toeristen (de gehele Carretera Austral zit overigens helemaal vol met lifters, wij denken studenten uit Chili).
De derde dag zijn we weer met dezelfde bus naar de voet van Vulkaan Chaiten gegaan, die in 2008 nog is uitgebarsten.  Dit bleek een zeer pittige wandeling omhoog te zijn maar erg de moeite waard. Bovenop de berg heb je een prachtig uitzicht op de nog kokende en stomende vulkaan met eromheen een soort verdord maanlandschap. Eenmaal weer beneden werden we na een half uurtje mee teruggenomen door vijf vrienden (van tussen de 50 en 60) uit midden Chili. Zij hadden een mega grote tourcaravan en waren op mannenvakantie. Het had overigens ook een uitje van het Leger des Heils kunnen zijn gezien 1 van de mannen een oog miste, 1 al flink wat biertjes op had en 1 overgewicht en erg obsessief aan het filmen en fotograferen. Het stelde ons gerust dat de andere twee er wel normaal uitzagen, ze allemaal erg vriendelijk waren en dat ze blijkbaar alle lifters meenamen waardoor we uiteindelijk met z'n tienen in de campervan zaten mee te bewegen op harde feestmuziek.
Vandaag is dag vier in Chaiten en doen we even een dagje niks. Morgen hebben we een transfer geregeld om naar het zuiden van het Pumalin Park te gaan, niet precies duidelijk wat daar te zien is maar het schijnt mooi te zijn.

Nou, dat was het weer. Groetjes!