Patagonië is de bomb!

Hola, daar zijn we weer :) 

In ons vorige verhaal vertelden we dat we dieren gingen bekijken op het Peninsula Valdes. We wisten niet zo goed wat we moesten verwachten, maar onze verwachtingen zijn ruimschoots overtroffen. Er waren overal guanaco's, schattige soort van eekhoorn-cavia's (geen idee hoe die beesten echt heten) en zelfs een gordeldier. We hebben zeeleeuwen en zee-olifanten (alleen de vrouwtjes, de mannetjes waren aan het jagen) op 20 meter afstand zien liggen, pinguïns stonden op een halve meter en we hebben in de verte orka's zien zwemmen. Het schijnt dat deze soms het strand op komen om baby-zeeleeuwen op te vreten, maar dat hebben we helaas niet gezien. We vonden de paar pinguïns die we hier hebben gezien al bijzonder, maar een paar dagen later hebben de kolonie bij Punta Tombo bezocht. Er waren pinguïns zover je kon kijken (er schijnen rond de 50.000 paartjes te wonen). Ze liepen soms ook op het pad en kwamen dus heel erg dichtbij. 

Na het zien van al deze dieren snapten we de hype rondom Argentinië iets beter, maar we waren nog steeds niet onder de indruk van de natuur (het was nog steeds droge, vlakke steppe). Dit veranderde echter toen ons vliegtuig landde op het vliegveld van Ushuaia en we de prachtige bergen zagen. Deze hebben we met een boottocht naar de vuurtoren op het meest zuidelijke punt van Argentinië en een wandeling in het national park 'Tiera del Fuego' beter bekeken.
Ook hebben we vanuit hier een wandeling naar de Laguna Esmeralda gemaakt. Vanaf de eerste meter bleek dit een uitdaging te worden: het pad was namelijk veranderd in een grote, 4 uur durende modderpoel. Het uitzicht onderweg en het meer waren uiteindelijk wel de moeite waard (gelukkig ;)).
Na deze tocht en na 4 weken pizza, pasta en steaks hadden we wel een lekkere maaltijd Chinees verdiend. We hadden nog vrijwel geen enkele Aziaat gezien, maar we weten nu waarom. Deze bleken allemaal bij de enige Chinees in Ushuaia te zitten, waar ze allemaal luid smakkend met een hele grote krab op de foto gingen. Het onbeperkte menu was bijna net zo lekker als bij Snack 5 in Haarlem.

Na een paar dagen Ushuaia zijn we door gevlogen naar El Calafate. Bij de mevrouw van het hotel konden we bus tickets boeken om naar de Perito Moreno gletsjer te gaan. Volgens deze mevrouw kwamen ze ons om 7:30 ophalen. Wij zaten dus braaf om 7:15 te wachten (iets eerder, want je weet maar nooit ;)), tot het busje ons om 8:30 kwam ophalen en na 2 minuten rijden stopte met de mededeling dat we daar moesten overstappen op de echte bus, die een half uur later pas weer ging. Een goed bedoelde service, maar die ons 1.5 uur slaap heeft gekost.
Ook dit avontuur was zeker de moeite waard, de Perito Moreno gletsjer was super indrukwekkend. Het is een homp ijs van 70 meter hoog en 5 km in doorsnee. De totale oppervlakte is groter dan Buenos Aires! Het ijs is continu in beweging en er vallen geregeld ook grote brokken (van 30 meter lang) in het water. Heel bijzonder om dat te zien - en te horen, want het maakt een boel lawaai.
Er was ons ook verteld dat we in de buurt bij een meer, Lago Roca, een wandelingetje konden doen van 4 uur - langs het meer dachten wij. Het bleek echter een bergtocht, 4 uur steil naar boven en daarna dus weer 4 uur naar beneden. We hadden boven wel schitterend uitzicht, met in de verte de Perito Moreno gletsjer. 

Ook zijn we vanuit hier een dag naar Chili geweest, naar het park 'Torres del Paine'. We wilden hier eigenlijk een paar dagen heen, maar het bleek onmogelijk om zo kort van te voren betaalbare, normaal uitziende accommodatie te vinden. Dus hebben we ons luxe in een enorme 4x4 bus laten afzetten bij de verschillende hoogtepunten, wat wederom weer supermooi was! Het voelde overigens wel alsof we twee dikke rijke Amerikaanse toeristen waren die te lui zijn  om een wandelingetje te maken, ach ook eens meegemaakt.

Omdat we nog niet genoeg gewandeld hadden, zijn we hierna naar het wandelparadijs 'El Chalten' geweest. Hier ligt de berg Fitz Roy, die we de dag dat we aankwamen even konden bewonderen. De dagen daarna heeft hij zich in dikke mist gehuld en niet meer laten zien. Dat was jammer en toen begon het ook nog te regenen en te waaien tijdens onze eerste wandeltocht. De wc's die ze af en toe hadden geplaatst, zodat mensen niet in de bosjes kakken waren verschrikkelijk. Je rook ze al van een kilometer afstand (en mensen gingen dus nog steeds in de bosjes ipv op de wc). Het was dus afzien, maar het eind resultaat was uitzicht op 2 grote blauwe meren en twee gletsjers. Wederom dus echt de moeite waard. De dag erna hebben we nogmaals een poging gewaagd met een andere wandeltocht om de Fitz Roy te zien. Het was ditmaal wel droog en mooi uitzicht op de bergen, maar niet degene die we wilden zien (tsja dat hoort erbij). 

Na al deze prachtige bergen zouden wij zeker Argentinië aanraden - mits je een beetje wilt wandelen. Het is hier wel een stuk toeristisch dan in het noorden, wat je ook direct terug ziet in de prijzen en minder vriendelijke mensen. Ze kunnen wel wat meer Engels, wat soms wel weer handig is.

De honden worden trouwens steeds leuker. In het hele land lopen 'huis' honden en zwerfhonden overal door de stad. Soms kiest een hond jou uit om te beschermen en te volgen. Zo zijn we al een paar keer naar huis begeleid door verschillende honden en begon een hond die naast ons op het terras lag, heel hard te blaffen tegen een zwerver die ons om geld kwam vragen. De honden in het zuiden hebben een soort spelletje bedacht: hierbij gaan ze midden op de weg staan totdat er een auto aankomt, deze rennen ze al blaffende achterna en proberen ze naar de banden te happen (wat er vrij vermakelijk en komisch uitziet).

Dit is voorlopig ons laatste dagje Argentinië, vanavond nemen we de nachtbus naar Chili. We zijn benieuwd wat voor moois we daar weer gaan tegenkomen! 

Laterrrrrr